Anavatanı Doğu Asya ve Çindir.
Dünya üzerinde en büyük şeftali yetiştiricisi ülkeler sırasıyla;
İtalya, ABD, Çin, Yunanistan, İspanya, Fransa,Rusya, Türkiye, Meksika ve
Arjantindir.
Ülkemizin birkaç ili dışında her yerde yetişebilmektedir. Ağaç
sayısı ve üretim yönüyle de Marmara Bölgesi (Bursa başta olmak üzere)
lider konumundadır.
Yetişebilmesi için en uygun rakım 500-600 m arasıdır. Sıcak
iklimlerde 1500 m’ye kadar yetiştiği görülebilir.
Şeftali yetiştiriciliğini sınırlayan çeşitli iklimsel
faktörlerin başında düşük kış sıcaklıkları, çeşitlerin kış soğuklama
ihtiyaçları, ilkbahar geç donları ve düşük yaz sıcaklıkları gelmektedir..
İklim İstekleri
Kış sıcaklığının -18 ve -20 °C’ye düştüğü zamanlarda gözler ve
yıllık sürgünler donar. Sıcaklık -25 °C’ye düştüğünde ise ağaçlar tamamen
donabilir. Redhaven çeşidi dona en fazla dayanıklı olup, bunu J.H.Hale ve
Dixired çeşitleri izlemektedir.
Şeftalinin değişik çeşitler bazında 250 ile 1250 saat arasında
kış soğuklama ihtiyaçları vardır. Ağaçlar kış soğuklama ihtiyaçlarını tamamlayamadıkları
zaman, çiçekler ve çiçek tomurcuklarını silkerler. Çiçeklenme gecikir ve
düzensizleşir.
İlkbaharda çiçekler açıldıktan sonra oluşabilecek bir don olayı,
çiçekleri ve çiçek gözlerini dondururlar. Çiçek tomurcukları açılmadan önce -5
ve -6 °C de zarar gördükleri halde, açılması sonrasında -3 °C de donmaktadır.
Yaz sıcaklığının düşük olması, meyve eti rengi başta olmak üzere
diğer meyve kalite unsurlarını olumsuz yönde etkiler, meyve olumu gecikir.
Toprak İstekleri